De kleine windturbine in Esen lost de verwachtingen in

De kleine windturbine in Esen lost de verwachtingen in

Voor wie zich dat nog herinnert: het heeft bloed zweet en tranen gekost om een provinciaal beleidskader te creëren  voor de Kleine Windturbine (KWT – ashoogte < 15 m). Vele jaren heeft het geduurd tegen dat de KWT in Esen  een bouwvergunning kreeg. Vele verloren jaren met veel wind in het stadhuis van Diksmuide (CD&V – Spa – bestuur) en in het provinciehuis Boeverbos (CD&V – Spa – Open VLD – bestuur), maar vooral tegenwind die niet resulteerde in energie. N-VA heeft in het verleden vanuit die provinciale politieke hoek nooit steun gekregen voor dit project, wel integendeel. Maar eindelijk in 2016 werd er dan toch een opening gemaakt om die turbines effectief te laten draaien, dit terwijl het academisch onderzoek betaald door de belastingbetaler al vele jaren eerder de voor- en nadelen van dit type windturbine in beeld had gebracht. De politiek hinkte achterop of was om één of andere duistere reden niet gevolgd.
Maar hoe je het nu draait of keert, het is zeker de verdienste van de gedreven Esense KWT eigenaar dat die turbine er dan ook daadwerkelijk gekomen is.
Het beleidskader dat door de Provincie is opgemaakt en waar jarenlang door de N-VA fractie werd naar gevraagd, is immers veel te streng: meer gemaakt  om zo’n turbines te weren  dan ze een kans te geven.
Het beleidskader verbiedt dat een KWT meer energie mag produceren dan dat er bij de producent wordt verbruikt. Er kan daar geen enkel logische reden voor aangegeven worden.
Het beleidskader koppelt ook een dure rendabiliteitstudie aan de bouwvergunning. Er zijn in dit landje hogere inrichtingen die een bouwvergunning krijgen zonder dat je moet bewijzen dat het bouwwerk zal renderen. Waarom hier wel? Waarom bemoeienis met ondernemerschap?
Ook privé personen mogen niet deelnemen aan dit soort van groene stroom voorziening, uiteraard en zelfs als ze voldoen aan de regels van de ruimtelijke ordening. Waarom niet? Laat het duidelijk zijn: voor N-VA mogen die tuigen ook geen overlast vertonen voor omwonenden. Maar in ieder geval bewijst de realisatie van Johan Debruyne dat die er niet zijn. Er is zelfs geen visuele pollutie. Dit is wat anders dan hun grote broers van 120 en meer meter.
Deze regels nekken dit soort van groene stroomvoorziening. Er is dus op het bewindsvlak nog corrigerend werk aan de winkel. In mei 2017 heb ik in de provincieraad die correctie gevraagd. Maar Ik krijg in ieder geval geen tekenen dat er daarop zal ingegaan worden, ondanks het feit dat de partij van onze Vlaamse minister van Energie in de deputatie zetelt en dat de minister net zoals onze N-VA fractie dit type van groene stroomvoorziening zeer genegen is.
Maar je weet maar nooit dat in dit verkiezingsjaar het beleidskader dan toch een nieuwe inhoud zal krijgen. We volgen dit zeer zeker nauwlettend op. In ieder geval bewijzen de rendementen van de KWT in Esen wat academici al tien jaar geleden in wetenschappelijke rapporten hadden gegoten. Dit moet dit soort van groene stroomvoorziening een duw geven in de goede richting, met dank aan Johan Debruyne. Indien niet, wordt een hervorming van het beleidskader KWT alvast opgenomen in het verkiezingsprogramma van N-VA – Provincie. Alleen met een bijstelling van dit beleidskader en dus schrappen van pestregels, zal het initiatief van de landbouwer uit Esen navolging krijgen.

Luc Coupillie
Provincieraadslid voor N-VA

Bron: Het volledige artikel kan u lezen op eDiksmuide: http://www.ediksmuide.be/nieuws/manehoekje/ op datum van woensdag 24 januari 2018.