Manehoekje: Polderbestuur versus Provinciebestuur

Het is altijd goed na te denken over efficiëntie en daadkracht van openbare besturen. Zo oppert gewezen collega-provincieraadslid E. De Keyser het idee om komaf te maken met de polderbesturen.

Er zijn in West-Vlaanderen nog 6 polders. In 1940 waren er 35 polders. Die polders zijn historisch gegroeid en zorgden te lande voor de waterhuishouding. Er is dus in die tijdspanne heel wat gefusioneerd.
Fusies van polders kunnen we zeker toejuichen (recent De Moeren met de Noordwatering). We stellen wel dat waterbeheersing zeer grondgebonden materie is en dat het aansturen van beheerswerken best lokaal kan gebeuren. De kennis en expertise ter plaatse mag niet verloren gaan. Polders zijn nu eenmaal zeer kwetsbare gebieden. Polderbesturen zijn samengesteld uit lokale deskundigen, geen ambtenaren, maar mensen vanop het terrein die voeling hebben met de materie. De vergoeding die ze daarvoor krijgen is te verwaarlozen t.o.v. hun inspanning en behoort eigenlijk tot de noemer ‘vrijwilligerswerk’. De overheadslast van zo’n bestuur is eigenlijk ook verwaarloosbaar. Beter zou de heer De Keyser eens nadenken over het afschaffen van het provinciale bestuursniveau. Voor alle duidelijkheid, we hebben het niet over het afschaffen van West-Vlaanderen, maar wel van het bestuur. Er kan hier een besparing teweeggebracht worden die meer dan een veelvoud van alle watergeschotten kan opbrengen. En als we de logica van de heer De Keyser dan extrapoleren: gedaan ook met de provinciebelastingen!
‘Ontpolderen’ is ook een relatief begrip: het is niet omdat er nu bedrijven staan op een terrein dat voorheen landbouwgrond was, dat het niet de polder is die uiteindelijk zorgt voor de waterafvoer verderop. Het is wel juist dat de polders van oorsprong vooral ten dienste stonden van de landbouw, de landbouw die uiteraard nog altijd de grootste bijdrage levert aan polderbelastingen. Maar heel wat agrarisch gebied heeft een andere bestemming gekregen. De waterhuishouding in die gebieden is er nu nog complexer op geworden. En toch horen we daar niemand klagen van natte voetjes.
Wie in 2018 de 5 infoavonden ‘over natjes en droogjes in de Westhoek’ heeft gevolgd, heeft geleerd dat de polderbesturen een perfecte plaats innemen in het kader van het integraal waterbeheer. Ten bewijze ook het volgende: in West-Vlaanderen hebben we in 2014 en 2016 te maken gehad met zware wateroverlast, maar nooit echt in de poldergebieden, hoewel de waterbeheersing gezien hun ligging ten aanzien van de zeespiegel toch wel het moeilijkst te regelen is. Kom het maar tegen dat je meubelen een halve meter in het water staan. Betalen van een polderbelasting is te verwaarlozen ten aanzien van de miserie die je daardoor kunt vermijden.

Luc Coupillie
Provincieraadslid voor N-VA

Bron: zie link via de website van eDiksmuide op het Manehoekje: http://www.ediksmuide.be/nieuws/manehoekje/ op datum van 5 februari 2019.